zaterdag 23 oktober

Zaterdag 23-10 (En een stukje vrijdag)
Vandaag de dag der grote ontdekkingen. De eerste ontdekking kwam gisteravond al. Zo blijkt dat in een Engelse pub je met een id niet te identificeren bent. Daan en Hidde konden geen bier krijgen omdat hun id niet op “echtheid” te controleren was. De tweede, naar mijn mening reusachtige ontdekking van vandaag is het feit Dat Max’ map toch in de bus bleek te liggen.
De derde ontdekking was de Primark. Voor mensen die niet het koor forum lezen. In het koor is de Primark de winkel onder Engelse winkels. De routebeschrijving was al dagen van te voren op het forum en de voorbeschouwingen werden al uitgebreid gehouden. Uiteraard moest ik dit stukje schijnbaar onmisbare Engelse cultuur opsnuiven. Als pragmatische, zuinige Nederlander was het erg interessant om te zien hoe koorlid na koorlid op de enige vrije morgen van de tournee besmet raakte met koopjeskoor. Ik kwam in de Primark in het gezelschap van mannen. Een gezelschap waar je veilig bent voor dergelijke gevaarlijke ziekten. Maar na een korte tijd te hebben gelachen om de meisjes die al met grote tassen rondliepen vielen ook Daan, Hidde en Jan na de opmerking: “Moet je nou zien! Vier verkeerde stropdassen voor twee pond!” Ik kan nu al met zekerheid zeggen dat we de rest van de tournee Hidde en Daan met verkeerde stropdassen zullen zien.
Na een uur “shoppen” van de mannen, en hoogstwaarschijnlijk twee uur van de vrouwen hadden de meeste de Primark wel weer gezien en werd er voor de Primark kort gekeken wie welke kant opging. Ik eindigde in het gezelschap van Annemarie en de jonge senioren die naar ik begreep naar het oude centrum gingen. Na een korte wandeling door de straten en parken van Cambridge bleek dat de jonge senioren (meisjes), vooral geïnteresseerd waren in de winkels van het centrum, dus ik besloot al snel de groep toch maar te verlaten. Ik besloot met Hannah mee te gaan die op zoek was naar een “I love London”-trui, en daarvoor ook de groep moest verlaten. Na korte tijd zoeken vonden we de winkel waar Hannah de trui had gezien. Daarmee eindigde (gelukkig) mijn aanwezigheid in winkels voor de dag en ik ben samen met Hannah het centrum van Cambridge ingetrokken, op zoek naar al eerder bezochte “Mathematical bridge” waar ik bij ons eerste bezoek geen tijd had om op te staan. Iets wat je als Wiskundige toch wel moet doen.
Zo komen we bij de vierde ontdekking van de dag. Cambridge is mooi. We hebben een leuke alternatieve route genomen die ons via King’s College, langs de Cam, door een paar mooie groene parken uiteindelijk naar de Mathematical Bridge leidde. Het was niet eens erg meer te ontdekken dat de Mathematical Bridge op privéterrein lag en dus niet betreedbaar was voor Wiskundigen op tournee. Daarna hebben we de kaart erbij gepakt om zo snel mogelijk weer bij de Youthhostel te zijn. We haalden de verzameltijd van kwart voor één ternauwernood. Zo eindigde de vrije morgen, waarin de meesten figuurlijk lichter waren gemaakt, maar letterlijk veel zwaardere bagage hadden. Na een korte tijd van algemene verwarring bij de bus, (Ik heb mijn map niet! Ik haal hem wel even. Waar is Annemarie. Map halen. Ik ga even naar haar toe. Waar is Fons? Die wacht op Annemarie.), gingen we op weg naar St. Petersborough Cathedral. Omdat we wat problemen hadden om een parkeerplaats te vinden bij de Kathedraal hadden we uiteindelijk een klein tijdstekort voor een repetitie in de (reusachtige) kathedraal. Meteen na de repetitie moesten we onze superplie aandoen, de toog hadden we al aan tijdens de repetitie, en begonnen we met de evensong. De uitvoering was uiteindelijk, om Fons te citeren, bijna goed. Jammer genoeg merkte je dat er net niet genoeg gerepeteerd was en werden er een paar fouten gemaakt in de voor de rest goede viering.
Na afloop werden we, na nog kort voor morgen te hebben gerepeteerd, door de mensen van de kathedraal van St. Petersborough uitgenodigd voor nog een drankje en hapje. Het werd uiteindelijk een beetje vreemd omdat er niet veel Engelsen bij waren en het dus gewoon een onderonsje van het koor werd. Het hielp daarbij ook niet echt mee dat de meeste mensen van het koor best moe waren van het zingen. (En waarschijnlijk ook van het winkelen.) Maar na een korte tijd uitpuffen werd het nog best gezellig. Na ongeveer een uurtje gingen we weer naar de bus om naar Cambridge te gaan. Het eten was weer van erg goede kwaliteit, maar mij net iets te Engels. (Lees, één of ander vaag sausje dat zwaar op de maag ligt.) Gelukkig was de sla weer net zo vers en lekker als de andere dagen, dus was het nog een smakelijke maaltijd. Tot zover vandaag. Voor morgen kan ik jullie vast het heugelijke nieuws vertellen dat Hidde, (waarschijnlijk met verkeerde stropdas), het verhaal gaat schrijven, dus de verwachtingen zijn hoog gespannen.

Floris