Gute Nacht Freunden, es wird Zeit für uns zu gehen

Was wir noch zu sagen hätten..:

Zes uur liep de wekker bij de leiding af om vanaf half zeven alle kinderen uit hun bed te sleuren. Het wakker worden werd steeds moeilijker voor ze. Om 7 uur zat iedereen punctueel aan het ontbijt en om kwart voor acht vertrokken we richting centrum.

In de Hedwigskathedrale werd een kort repetitiemoment ingelast om vervolgens in processie naar de kathedraal te lopen, waar het koor de hoogmis verzorgde. Het was een korte mis, maar tijdens de preek zagen we de oogjes bij steeds meer kinderen dichtvallen. Bij de begintonen van een volgend lied zag je sommigen wakker schrikken, maar dat ging niet ten koste van de kwaliteit van de muziek!

Na de hoogmis werd er even stilgestaan bij het 'hoofdthema' van de concertreis: het War Requiem oftewel de oorlog. In de kathedraal liggen veel Duitse bisschoppen begraven. Ook ligt hier de priester Bernhard Lichtenberg begraven. Hij stierf in 1943 tijdens het transport naar het concentratiekamp Dachau en werd door Paus Johannes-Paulus II zalig verklaard. De graven bevinden zich in een zogenaamde onderkerk. Die is via een brede trap vanuit de kathedraal te bereiken en daar zijn we langsgelopen.

Eenmaal buiten werd er nog een fotosessie gehouden, met Eric als fotograaf. Tijdens het omkleden werd het programma medegedeeld. Bus 1 ging naar de Wannsee en bus 2 kon kiezen: naar de Berliner Zoo of nog wat cultuur snuiven want de winkels waren geschlossen. De meerderheid van bus 2 koos voor de Berliner Zoo.

Na de verdeling van het programma ging een deel van de senioren en leiding richting Berliner Zoo. De enorme rij voor de ingang schrikte even af, maar Hella en Rogier zochten precies uit hoe we vlot aan kaartjes konden komen. Een heel gepuzzel wie nog student was, of zich student voelde, maar na een half uurtje konden we de beroemde dierentuin in. Niet eerst voordat de nodige armen, benen, nekken en neuzen waren ingesmeerd.

Maaike ging met een groep de hort op, zo ook Rogier. De anderen gingen individueel, maar troffen elkaar eerst voor koffie in de eerste de beste uitspatting.
Hella koos er voor eerst eens rustig wat scripties na te kijken en Eric maakte een rondje door het park.

Om 15.30 uur namen Hella en Eric afscheid van Vera die eerder terug moest vanwege tentamens. Een paar dikke tranen en een vette knuffel zorgde voor een stevig afscheid. Vera heeft beloofd ons morgen in Haarlem op te wachten.

De Zoo is een geweldig park. Groot en met heel veel groen. Enorme dieren, gevaarlijke slangen, indrukwekkende spinnen en vogels van allerlei pluimage! Kortom, tijd te kort. Op precies de afgesproken tijd was iedereen weer op de plek van bestemming. Op naar de bus voor een laatste rit uit het centrum richting hotel!

Bus 1 had er zin in: de zon scheen en het meer lag er prachtig bij! Zeilbootjes dobberden iddylisch op de horizon en op het strand stonden rijen met echte Duitse strandstoelen. Er werd een plekje gevonden en binnen twee tellen lagen de kinderen in het water want ze zagen een prachtige glijbaan. Zelfs de leiding heeft een gokje gewaagd om in het koude water te plonzen en heeft zelfs de glijbaan weten te trotseren (waarvoor hulde). De kinderen hebben zich kostelijk vermaakt, de tijd vloog voorbij en toen ze allemaal als brave engeltjes op de trappen zaten kregen ze nog een waterijsje wat oprecht met heel veel blijheid werd ontvangen en lekker opgegeten. De terugreis werd weer aanvaard en plannen voor de avond en nacht - al dan niet legaal en bekend bij de leiding - werden gesmeed. In het hotel gingen de kinderen als de wiedeweerga hun kamer opruimen, want hun was beloofd, opgeruimde kamer betekent das Schwimmbad! Bus twee kwam om zes uur terug na ook nog een stadstocht te hebben gemaakt.

Het diner was weer overheerlijk en iedereen genoot. Als kers op de appelmoes waren er vandaag pannenkoeken als dessert. Nou ja, de kinderen namen het niet zo nauw met het woord 'dessert', originele combinaties als vissticks met pannenkoeken en rauwkost was een normale verschijning.

Na het diner werd het zwembad weer onveilig gemaakt door het hele kathedrale koor en de leiding had om 21uur een verrassing in petto. Binnen twee uur hadden zij een liedje (pardon, meesterwerk) in elkaar geflansd en werden de koorleden vanaf het balkon toegezongen door de hele begeleiding.

De laatste uurtjes zijn aangebroken, de kinderen zijn bijna klaar voor vertrek, want ze hebben vanavond nog wilde plannen. De leiding is ook bijna klaar voor vertrek, zij hebben nog wat wacht-uurtjes voor de boeg, maar gaan dan braaf slapen. Selbstverständlich!

Morgen weer vroeg op, om 8uur vertrekt de bus en we hopen alle ouders rond half 7 op de Koorschool te kunnen omhelzen (de eigen kinderen mogen eerst omhelst worden hoor). ik vind het mooi geweest, zegt annemarie, toedeledoki, en tot de volgende keer. (und die Zigarette lassen wir sitzen).

To be continued...